Draagmoederschap in het buitenland

Wil je aan de slag met draagmoederschap? Hier lees je alles wat je moet weten over deze voortplantingstechniek en hoe je legaal GPA in het buitenland kunt krijgen.

BesteKlinieken.com informeert u over draagmoederschap in het buitenland en helpt u bij uw medische reis met gekwalificeerde artsen. Deze inhoud is alleen voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld om het advies van een medische professional te vervangen.

Hoeveel kost draagmoederschap in het buitenland?

De gemiddelde kosten van draagmoederschap in het buitenland zijn €55.000, inclusief alle verblijfs- en transportkosten. De procedure duurt tussen 12 en 15 maanden. 2 maanden zijn nodig voor de voorbereiding van het wettelijke dossier en medische onderzoeken. 9 maanden voor de IVF-dracht en 2 maanden voor de administratieve formaliteiten van de pasgeborene.

Draagmoederschap in Canada60 000 €
Draagmoederschap in Griekenland70 000 €
Draagmoederschap in Oekraïne33 000 €
Draagmoederschap in Rusland35 000 €
Draagmoederschap in de Verenigde Staten115 000 €
Draagmoederschap in Verenigd Koninkrijk65 000 €
Draagmoederschap in Georgië45 000 €

Draagmoederschap in het buitenland: De Ultieme Gids

Medisch begeleide voortplanting (MAP) is een oplossing als het onmogelijk isom op natuurlijke wijze een kind te krijgen. Als dit niet werkt, zijn er nog twee opties. De eerste is adoptie. Maar dit is een lang en moeizaam proces.

De tweede oplossing is kiezen voor draagmoederschap. Dit is een beter alternatief voor koppels die een biologisch kind willen. Draagmoederschap is echter verboden in Frankrijk. Om via dit proces een ouder te worden, moet u naar een land gaan dat draagmoederschap toestaat.

Het draagmoederschapsproces is echter moeilijk in de praktijk te brengen. Het vinden van een serieuze draagmoeder is een echte hindernisbaan. Daarom maken veel mensen gebruik van de diensten van een gespecialiseerd bureau.

Wat is draagmoederschap?

Definitie

Wat is draagmoederschap? Het wordt erkend als een methode van medisch geassisteerde voortplanting of MAP. Het principe houdt in dat een embryo in de baarmoeder van een vrouw wordt getransplanteerd. De vrucht is het resultaat van in-vitrofertilisatie (IVF) of kunstmatige inseminatie.

Maar er is een nadeel. De persoon die het kind draagt, is niet de echte moeder. Zij is een draagmoeder. Zij wordt verondersteld geen rechten te hebben over de ongeboren baby. De draagmoeder zal daarom het kind dragen van een koppel dat als de beoogde ouders is aangewezen. Zij moet het kind bij de geboorte aan hen overdragen.

Draagmoederschap kan op twee manieren plaatsvinden. Ten eerste wordt het embryo geproduceerd uit de gameten van de wensouders. De draagmoeder heeft dus geen genetische band met het ongeboren kind. Zij is als enige verantwoordelijk voor de zwangerschap.

Het embryo kan echter ook voortkomen uit de eicel van de draagmoeder en het sperma van de biologische vader of een andere man. Deze laatste wordt aangeduid als anonieme donor. Dit betekent dat zij de donor is, d.w.z. de biologische moeder van het kind.

De wet op draagmoederschap in Frankrijk

Frankrijk verbiedt het gebruik van deze techniek. De wet op de bio-ethiek van 29 juli 1994 heeft deze maatregel van kracht gemaakt via artikel 16-7 van het Burgerlijk Wetboek. Hierin staat dat “elke overeenkomst betreffende voortplanting of beheer namens een andere persoon nietig is”.

Deze Franse wet is gebaseerd op de principes van de onbeschikbaarheid van het menselijk lichaam en de status van personen. Eenvoudig gezegd verbiedt het een individu om zijn of haar lichaam te verhuren of te verkopen. Er staat ook in dat een kind niet verkocht mag worden.

Als de ouders kiezen voor voortplantingstoerisme, is het terugbrengen van het kind naar Frankrijk een hindernisbaan. Hetzelfde geldt voor de inschrijving van de geboorteakte in de burgerlijke stand.

Twee Franse echtparen hebben dit probleem ondervonden. Zij besloten de zaak voor te leggen aan het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Deze koppels kozen voor draagmoederschap om hun kinderwens te vervullen en gingen naar de Verenigde Staten. Toen ze terugkeerden naar Frankrijk met hun jonge dochters, werd hen het recht geweigerd om de Amerikaanse geboortecertificaten van de baby’s om te zetten naar de Franse burgerlijke stand. De baby’s waren verwekt met gameten van de echtgenoot en eicellen van een Amerikaanse donor.

De ouders klaagden dit aan als een inbreuk op het recht van het kind op respect voor het privé- en gezinsleven. Dit wordt vermeld in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Het Europese Hof van Cassatie verplichtte Frankrijk om de afstamming van de kinderen te erkennen. De Franse autoriteiten gaven tot het einde toe niet toe. De regering bevestigde haar standpunt met de wet op de bio-ethiek van 2 augustus 2021. Zij stond de wensouders echter toe om de baby te adopteren. Om deze procedure geldig te laten zijn, moet debuitenlandse akte van de burgerlijke stand rechtsgeldig zijn.

Het Hooggerechtshof bleef nieuwe maatregelen nemen om de rechten van kinderen die via draagmoederschap zijn geboren te verdedigen. Uiteindelijk stond Frankrijk de afgifte van een certificaat van Franse nationaliteit aan deze baby’s toe, op voorwaarde dat er een ouder-kindrelatie met een Frans persoon bestond.

Over ethisch draagmoederschap

IFOP heeft in februari 2022 voor Femme Actuelle een enquête gehouden onder meer dan 2.000 personen. 72% van de ondervraagde vrouwen en 51% van de ondervraagde mannen waren voorstander van het toestaan van draagmoederschap in Frankrijk.

Sommige mensen vragen om de invoering van een wetsvoorstel over “altruïstisch of ethisch draagmoederschap voor medische indicaties”. Het principe is om het gebruik van een draagmoeder toe te staan als een vrouw niet in staat is om een kind te baren vanwege haar gezondheidstoestand of onvruchtbaarheid. Om elke vorm van commercieel draagmoederschap te vermijden, moeten sperma- of eiceldonatie en draagmoederschap gratis worden uitgevoerd.

Maar ethisch draagmoederschap blijft een zeer gevoelig onderwerp voor debat. Veel mensen associëren het met het in de steek laten van kinderen. Men mag niet vergeten dat de draagmoeder de baby aan de beoogde ouders moet overdragen. In sommige landen waar draagmoederschap al een wettelijk proces is, staat de wet ook toe dat de draagmoeder betaald wordt. Een dergelijke praktijk lijkt echter neer te komen op het verkopen van het menselijk lichaam. Ook de psychosociale aspecten van de procedure worden in twijfel getrokken.

Het wettelijke kader voor draagmoederschap varieert sterk. Maar in het belang van het kind heeft de Europese Commissie op 7 december 2022 een voorstel voor een verordening aangenomen. Hierin wordt bepaald dat als de afstamming in één EU-lidstaat wordt erkend, deze in alle andere lidstaten wordt erkend.

Voor wie is draagmoederschap bedoeld?

Draagmoederschap is een methode van medisch geassisteerde voortplanting die geschikt is voor verschillende profielen. Het wordt over het algemeen uitgevoerd :

  • Bij een man-vrouwpaar dat door onvruchtbaarheid of een ander gezondheidsprobleem niet in staat is om op natuurlijke wijze een kind te verwekken,
  • Een alleenstaande vrouw of man die een ouder wil worden,
  • Een koppel van hetzelfde geslacht dat een gezin wil stichten.

Hoe werkt het draagmoederschapsproces?

Het gebruik van een bureau dat gespecialiseerd is in medisch toerisme maakt het draagmoederschapsproces eenvoudiger. Hier ziet u hoe het proces in zijn werk gaat.

Voorbereiding

Het begint allemaal met een consultatiegesprek. Tijdens dit gesprek kiezen de wensouders de bestemming voor het voortplantingstoerisme. Ze moeten ook hun ouderschapsproject definiëren. Ze krijgen het programma aangeboden dat bij hun situatie past. De volgende stap is het opstellen van de overeenkomst. Als de wensouders akkoord gaan met alle voorwaarden van de overeenkomst, moeten ze deze ondertekenen. Het is mogelijk om over bepaalde clausules te onderhandelen en deze te wijzigen. Het proces kan dan beginnen.

De toekomstige ouder(s) moet(en) het dossier samenstellen dat nodig is voor de bestemming die ze hebben gekozen. Dit omvat medische onderzoeken en juridische documenten. Het dossier wordt dan naar de kliniek gestuurd die het draagmoederschapsproces zal afhandelen. Vervolgens wordt een bezoek aan de kliniek gepland.

Als de aanstaande moeder haar eicellen niet kan gebruiken, moet ze een donor kiezen. De kliniek biedt haar een lijst aan. De volgende stap is het vinden van een draagmoeder. Zij wordt streng geselecteerd. Ze moet medische en psychologische tests ondergaan. Ze moet ook voldoen aan de criteria die door de kliniek en het draagmoederbureau worden opgelegd.

De behandeling

Zodra de voorbereidende fase correct is afgerond, kan de medische behandeling beginnen. De eerste stap is de vorming van het embryo. Dit wordt in het laboratorium uitgevoerd. De draagmoeder moet de kliniek regelmatig bezoeken om de embryotransfer voor te bereiden.

De overdracht wordt uitgevoerd wanneer de omstandigheden gunstig zijn voor de transplantatie. Twee weken later moet de draagmoeder een bloedtest ondergaan om te controleren of ze zwanger is. Als de test positief is, wordt de zwangerschap gecontroleerd.

Bevallen en terug naar huis

De toekomstige ouders kunnen de voortgang van hun zwangerschap volgen. Als het tijd is om te bevallen, worden ze daar onmiddellijk van op de hoogte gebracht. De baby kan opgehaald worden bij de kraamafdeling of het geboortecentrum.

De geboorteakte wordt aan de wensouders gegeven. Het is een van de documenten die nodig zijn om het paspoort van het kind aan te vragen. Het gezinnetje kan terugkeren naar het land van herkomst. De administratieve formaliteiten voor het overschrijven van de geboorteakte in de burgerlijke stand worden uitgevoerd.

Welke landen staan draagmoederschap toe?

De Verenigde Staten en Canada waren de eerste landen die draagmoederschap toestonden. In de Verenigde Staten kan de draagmoeder zelfs een vergoeding ontvangen. Er zijn echter enkele uitzonderingen in bepaalde staten. In Louisiana, bijvoorbeeld, komen alleen heteroseksuele koppels in aanmerking voor deze voortplantingstechniek. In de staat New York is draagmoederschap alleen beschikbaar voor inwoners van de VS.

Ook in Oekraïne en Rusland is draagmoederschap toegestaan, zelfs voor buitenlandse ingezetenen. Hetzelfde geldt voor Mexico. Maar elke lidstaat heeft zijn eigen burgerlijk wetboek en rechtssysteem. U moet dus controleren of de procedure toegankelijk is voor internationale patiënten.

In de volgende landen kan draagmoederschap altruïstisch worden uitgevoerd:

  • Nederland ;
  • België
  • Armenië ;
  • Portugal
  • Denemarken ;
  • Albanië ;
  • Georgië ;
  • Griekenland ;
  • Australië ;
  • Nieuw-Zeeland.

Hoeveel kost draagmoederschap in het buitenland?

Draagmoederschap kost tussen €25.000 en €125.000. Maar het hangt allemaal af van het land waar het proces plaatsvindt. Is het altruïstisch? Moet de draagmoeder gecompenseerd worden? Vergoedt het plaatselijke openbare gezondheidssysteem de kosten van de zwangerschapsgerelateerde medische zorg ? Al deze details worden in de berekening meegenomen.


De kosten hangen ook af van de keuze van de kliniek of het ziekenhuis. Door via een reisbureau te gaan, kunt u profiteren van een eenvoudigere route voor uw medische reis. Neem contact met ons op en wij beantwoorden al uw vragen.

Profiteer van een GRATIS evaluatie!

Op verzoek en
zonder enige verplichting van uw kant.

Raadpleging 100% gratis. We analyseren je situatie, je behoeften en verwachtingen. En we schatten het benodigde budget voor : Vlucht + Hotel + Taxi + Behandeling.

Je behoudt te allen tijde de volledige controle over het proces. Totale gemoedsrust.


Veelgestelde vragen

Als draagmoederschap niet binnen een wettelijk kader plaatsvindt, worden de wensouders aan verschillende problemen blootgesteld. Daarom hebt u de hulp nodig van een gespecialiseerd bureau. Zij zorgen voor het hele proces.

Alles hangt af van de regelgeving die van kracht is op de gekozen bestemming. In sommige landen heeft de draagmoeder een herroepingsrecht. Maar de kliniek selecteert de draagmoeders zorgvuldig om dit soort situaties te voorkomen.

De draagmoeder wordt selectief gekozen. Als de procedure een eicel- of spermadonatie omvat, wordt de donor ook streng geselecteerd. Het risico op het doorgeven van een genetische ziekte aan het kind blijft laag.

De wensouders ontvangen een formele geboorteakte. Dit betekent dat ze zonder problemen naar huis kunnen terugkeren. Ze krijgen ook hulp bij de aanvraag voor inschrijving in de burgerlijke stand.

Tot nader order blijft draagmoederschap in Frankrijk verboden. Het Franse socialezekerheidsstelsel vergoedt de kosten van behandelingen in verband met draagmoederschap niet. De toekomstige ouders moeten alle kosten dragen.

Alleenstaanden mogen in bepaalde landen draagmoederschap ondergaan. Op dit moment kiezen veel mensen om persoonlijke redenen voor alleenstaand ouderschap.

‍👩‍⚕ EEN OFFERTE AANVRAGEN ➡️